Reactie Herman van Vliet op de Interview-cd.
Eindelijk heb ik dan de interview-cd van Piet van Egmond eens in z’n geheel beluisterd. Hoewel het beter is om telkens één interview apart te beluisteren want dan hoor je meer, wilde ik de cd toch in z’n geheel horen alvorens te reageren.
Wat een spreker was hij, geweldig, vaardig en direct. Hij ‘verdedigt’ zijn muzikale intenties in deze interviews met verve. De moeilijkste vragen weet hij snel en bewonderenswaardig doordacht als een apologetisch filosoof te beantwoorden. Het is van hem bekend en toch fijn om het weer eens uit zijn eigen mond te horen. Prachtig als hij vertelt over zijn opleiding, het huisgezin van vroeger, de samenwerking met Mengelberg, zijn enthousiasme over de Matthäus en wat al niet meer. En dan, hoe anders ‘That’s the old time religion’, een kostelijk uitstapje in dit geheel. Zeer te waarderen is zijn principe dat hij alles als christen beleeft en doet. Merkwaardig is het steeds spreken als ‘we’ wanneer het hemzelf betrof. Daarmee valt duidelijk het verschil op tussen toen en nu.
Zonder de tijd van toen te verheerlijken en ondanks dat we blij kunnen zijn met alle verworvenheden van nu, bekruipt mij bij dit alles toch een wat droefgeestig terugdenken aan een bijzonder verleden, een tijd van mensen zoals hij die stonden voor hun zaak, zonder er prat op te gaan, bijbedoelingen of winstbejag, puur en oprecht in waar het om gaat: muziek. Dat is vandaag de dag helaas vaak anders. Klassiek moet wetenschappelijk verantwoord zijn en de meeste populaire jongens gaan als het niet plat is voor goedkope successen. De laatsten halen bij lange na niet zijn niveau, want dat had hij, ook in zijn populaire bespelingen. Geweldig fijn dat jullie dit erfgoed documenteren en uitdragen.
Hartelijk dank voor al dit moois.
Herman van Vliet